Galiba gerçekten gidiyorum ben...
Hep istediğim şey de buydu zaten.Herkesi,herşeyi arkamda bırakıp uzaklaşmak...Hiç bi zaman kendimi bi yere bağlı hissetmedim.Kaplumbağa gibiyim aynı..Evim sırtımda gibi..Bir iki parça eşyam olduktan sonra her yer evim olcakmış gibi..
Gidiyorum çünkü ; sıkıldım bu şehirden! Başkalarının hayatlarını konuşmaktan başka işleri olmayan boş insanlardan..Evde,dışarda gördüğüm aynı yüzlerden,telefonda duyduğum aynı seslerden..Facebookta can ciğer kuzu sarması şeklinde davranıp,yolda gördüğünde suratını çeviren maskelerden...Ha tabii bir de Erasmus'u kazandım.Bu da küçük bi ayrıntı =)
Babaannem "kızııım ne işin var elin gavurunun memleketinde?" deyince "belki de orda beni bağlayacak birşeyler vardır babaannecim" diyorum.Anlamıyor ama beni pamuğum =) "Bize gel ak mayam bizde herşey var" diyor hala gitmeme engel olacak bi neden bulduğunu düşünürcesine..Canım benim =)
Köklü değişimlere ihtiyacım var hayatımda.Eski ben, andaki beni boğmaya başladı..Bakalım bu 6 aylık macera beni nirvanaya ulaştıracak mı?Beraber göreceğiz...
Hoşgeldiniz hayatıma =)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder